Lost in Laos
Oke zeg ik, we gaan het doen, we boeken gewoon dat ticket en laten we dan eens gaan bedenken wat we precies willen. Lekkere volgorde, maar we hebben in ieder geval de datum staan.
Jonathan Kray en ik besloten iets te gaan doen waar we allebei erg gepassioneerd over zijn, Film en Reizen. Allemaal erg leuk om deze ambitie te gaan realiseren, maar is het wel realistisch! Voor een film moet je een goed script hebben en toch op z’n minst weten waar je naar toe gaat, zodat je een beeld hebt van de locaties. Dit hadden we geen van beiden en toch zouden we op reis gaan met dit doel voor ogen. We waren met z’n tweeen, één regisseur, één acteur, een vliegticket naar Bankok, terug vanaf Hanoi en nog een een aantal maanden om met een plan te komen.
Pai (Thailand)
We moesten onszelf multifunctioneel kunnen inzetten en beiden verantwoordelijkheid nemen voor de productie, ook tijdens de opnames, we zijn beiden crew ook als ik of Jonathan voor de camera zou staan, of dat één van ons de regie op zich neemt. Het verhaal moest zo in elkaar steken dat we niet afhankelijk zijn van een specifieke omgeving of bepaalde karakters. We moeten de vrijheid hebben om op elke nieuwe plek een hoofdstuk te kunnen filmen. O ja en we willen ook nog een beetje kunnen genieten van onze reis. Pretentieus!! En liefst dan ook nog alles chronologisch, want, die baard van mij blijf groeien en die kan je niet weer effe bijknippen voor een vergeten scène.
Twee weken van te voren meenden we het verhaal te hebben dat voldoet aan onze reis wensen:
Still jungle Laos
Still Bangkok trainstation
Twee broers,Dave & Coen waarvan 1 broer (Dave) besluit op reis te gaan zonder dit te melden. De jongere broer (Coen) veroordeeld dit, mede omdat hij achter blijft met een lastige familie situatie (gescheiden ouders, manisch depressieve moeder). Dmv video blogs wordt Coen op de hoogte gehouden totdat de blogs stoppen en Dave vermist blijkt te zijn. Coen wil zijn broer terug halen (ingegeven door egocentrische reden) en volgt het spoor van de video’s om te begrijpen waarom hij geen teken van leven meer geeft. Tijdens de reis word hij geconfronteerd met zichzelf, het reizen wordt een persoonlijk leerproces over loslaten, op eigen benen komen te staan en het ontdekken van eigen identiteit. Op de plek in een hooggelegen gebergte in Laos waar ook zijn broers spoor stopt, raakt Coen alles kwijt. Hij heeft niets meer om op terug te vallen.
Met dit idee konden we op elke gewenste plek de verschillende scene’s opnemen. Hiermee hadden we ook getackeld dat Jonathan, die eigenlijk regisseur is, niet heel intensief een dragende rol moest gaan spelen. Het was een mix tussen acteren en een reisverslag in de GoPro aan het thuisfront. Tegelijkertijd, konden we mijn scènes op dezelfde lokatie schieten, maar dan zogenaamd twee maanden later in het verhaal. Dit zou Jonathan met een Canon D60 gaan schieten. Oké, dat gaat de goeie kant uit, maar met alleen mooie beelden komen we er niet.
Check the footage
Het geluid moet echt van goeie kwaliteit zijn en ook op afstand moeten we het verhaal kunnen volgen. Dus nog op het laatste moment een Sanken Lapel microfoon en een Sennheiser wireless set aangeschaft. Jonathan had nog een goeie richt microfoon en kreeg juist een led lamp binnen die daar waar nodig ons kon ondersteunen als het duister begon te worden. Twee portable harde schijven van 750 gb elk, veel Scandisks en een macbook om alles mee te uploaden. O ja, het is moesson tijd daar, dus veel plastic hoezen en boxjes om de apparatuur in te bewaren.To be continued…..[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=rWjtX7155No[/youtube]
kijk ook op: https://www.facebook.com/Lost.In.Laos.DeFilm
E-mail: film@lostinlaos.nl
vincentlodder.nl
